Over mij
Ik ben Rosanne Silvis Ottevanger, dochter van Jehanne van der Meer en Jan Ottevanger en, woon samen met mijn man in Groningen en ik ben sinds 2014 werkzaam als fysiotherapeut.
Mijn kennismaking met Eleu
Als ik terug denk aan wanneer ik met Eleu in aanraking ben gekomen kan ik dat niet zo vertellen. Dit komt omdat mijn ouders al zo lang ik mij kan herinneren het eleugedachtegoed aan ons doorgaven. Een herinnering die mij nu te binnenschiet is een moment waarop mijn ouders terug kwamen van een Eleu-workshop. Ik schat in dat ik 11 jaar oud was. Het was mij al vaker opgevallen, maar op deze vrije ochtend samen met het gezin, vroeg ik ernaar: “Is het jullie wel eens opgevallen, dat wanneer jullie terug komen van zo’n workshop, jullie veel vrolijker, liever en zachter naar elkaar en ons zijn?” Mijn broertjes beaamden het en mijn ouders vatten het op als een heel mooi compliment voor eleuworkshops. Ik dacht: “dus die workshops moeten wel interessant zijn en ook goed voor ons”.
Mijn eerste Eleugesprek
Als 17–jarige meid had ik een probleem: iets weerhield me van het studeren voor mijn eindexamen, terwijl ik hier normaal geen problemen mee ervaarde. Toen stelde ik aan mijn moeder voor om er een eleugesprek over te doen. Het resultaat van dat gesprek vond ik wonderbaarlijk: ik bleek een paar weken voor dat gesprek, onbewust een besluit genomen te hebben. Namelijk “zelfs als ik niet meer ga leren haal ik het examen nog”. Ik was mijn toenmalige decaan, die dat gezegd had, gaan geloven. Daarvoor dacht ik meestal “ik ben niet goed genoeg”, en die angstgedachte maakte dat ik hard studeerde. Doordat ik mijzelf vrij had gemaakt van een onderliggende drijfveer (angst), ging het studeren niet meer vanzelf. Toen ik mij hier bewust van werd, kon ik mij weer tot het studeren aanzetten. Dit besef maakte me lichter en was zo verhelderend dat ik besloot om zelf de volgende zomerworkshop mee te doen; mijn eerste echte eleuworkshop. Sindsdien blijven de verschillende vormen binnen Eleu en de effecten hiervan mij verbazen. Ze dragen ook zeker bij aan mijn ontwikkeling en ontplooiing.
Mijn eerste bevrijdingsstap
Ik zou het erg leuk vinden wanneer er meer jongeren in aanraking zouden komen met Eleu. Dit omdat ik denk dat de vormen zoals geweldloze communicatie veel kunnen bieden in het dagelijkse leven. Mijn ervaring is dat we in onze interacties soms zo snel praten, denken en aannames doen en dat we hier onvoldoende bij stil staan. Dit kan leiden tot onhandige of schadelijke patronen en situaties.
Eleu heeft mij hier op een mooie en veilige manier bewust van gemaakt: de communicatie naar anderen maar ook richting mijzelf, is liefdevoller en daardoor meer verdiepend en verbindend. Nu geniet ik meer van de vriendschappen en contacten die ik heb en krijg ik ook vaak terug van mensen dat ik op een prettige manier communiceer en mensen in hun waarde laat.
En via de bevrijdingsstap, één van de werkvormen van Eleu, heb ik mijn wens om meer jongeren te enthousiasmeren voor Eleu concreet vorm gegeven en dat is gelukt!